Van de achterkant:
Walcheren en de Wadden, buitenplaatsen en schuttershoven, bierbrouwerijen en bruinkoolgroeven: cultuurlandschappen blijven fascineren. In 'Het landschap beschreven' geven 32 bijdragen samen een beeld van het brede werkterrein van de historische geografie. De auteurs, zelf historisch-geograaf of onderzoeker uit een aanpalend vakgebied zoals de archeologie en de architectuur- en landschapsgeschiedenis, schreven over de ontwikkeling van dorpen en steden, over historische infrastructuur, over bossen en buitenplaatsen, over het landschap als erfgoed en over de verbeelding van het landschap in de kunst. Het landschap beschreven is een zeer gevarieerd en rijk geïllustreerd boek voor iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van het landschap en de historische geografie - van Nederland en daarbuiten. Het boek is aangeboden aan historisch-geograaf Hans Renes bij zijn afscheid als universitair docent aan de Universiteit Utrecht en hoogleraar Erfgoed en Ruimte aan de Vrije Universiteit Amsterdam. De variatie aan onderwerpen in dit boek reflecteert Hans' brede interesse en zijn uitgebreide oeuvre.
Twee kleine citaten
In het hoofdstuk 'een nieuw bondgenootschap tussen landschap en natuur' wordt de stelling genoemd dat natuur en historische cultuurlandschappen meer richtinggevend moeten worden voor nieuwe ontwikkelingen. Voorbeeld: 'Zoals in het waterbeheer, waar zowel de historische ontwikkeling van landschappen, als de werking van natuurlijke processen inspiratie bieden voor oplossingen voor de effecten van klimaatverandering. Beiden kunnen elkaar wellicht versterken. Natuur is immers, ondanks de tekortkomingen, nog altijd een sterke sector, terwijl het denken over de zorg voor historische cultuurlandschappen een waardevolle conceptuele voorsprong heeft.'
Volgend citaat
'Wat zich inmiddel op de zandgronden afspeelt, strookt al lang niet meer met het ideaal van het goed leven op het Brabantse land. Het probleen van teveel dierlijke mest is groot. Oud landbouwminister Cees Veerman zei hierover: we importeren het voer, exporteren het vlees en de rommel blijft hier.'